Δημιουργήστε Ισχυρούς Κωδικούς Πρόσβασης – 7 Κανόνες

e$!gjelgiuy^

Σαν φαίνεται κάτι σαν ασυναρτησία;

Θα σας εξηγήσουμε γιατί η δημιουργία ενός γρίφου ως κωδικού πρόσβασης μπορεί να σας προστατέψει από κάθε είδους χάκερ και απατεώνες στο διαδίκτυο.

Πριν αρχίσω να ερευνώ το θέμα αυτό πιο βαθιά, δεν μπορούσα να σκεφτώ κανένα λόγο γιατί κάποιος θα ήθελε να χακάρει και να εισβάλει στον online κόσμο μου. Στο κάτω κάτω, δεν παρουσιάζω κανένα ενδιαφέρον – αφού σίγουρα δεν εργάζομαι ως μυστικός πράκτορας. Στην πραγματικότητα, δεν έχω καν κρυφούς θαυμαστές ή εχθρούς που θα ήθελαν να παρακολουθούν την κάθε κίνησή μου.

Όμως, η αλήθεια είναι ότι δεν έχει σημασία το ποιος είμαι. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που για οποιονδήποτε λόγο κατασκοπεύουν και εκμεταλλεύονται τα στοιχεία άλλων ανθρώπων.

Αφού έψαξα το θέμα εκτενώς και το συζήτησα με αρκετούς γνώστες, συνειδητοποίησα ότι αποτελώ στόχο στον ίδιο βαθμό όπως οποιοσδήποτε άλλος. Ένα μέρος του προβλήματος με τον online κόσμο είναι ότι εμείς – ως χρήστες – απλώς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την ισχύ που έχουν όσα αναρτούμε στην οθόνη μας. Καθώς το διαδίκτυο εξελίσσεται όλο και πιο πολύ, το ίδιο εξελίσσονται και οι επαγγελματίες που ξέρουν πώς να σπάνε τους κωδικούς μας, να μας χακάρουν και να βλέπουν τα πάντα για εμάς.

Για να είμαστε ακριβείς υπάρχουν κάθε είδους χάκερ που εμφανίζονται φορώντας καπέλα σε κάθε σχήμα και χρώμα. Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι χάκερ, ο καθένας με διαφορετικό και συγκεκριμένο κίνητρο:

1. Πρώτα είναι οι χάκερ με τα λευκά καπέλα – οι καλοί τύποι που μας προστατεύουν από τους χάκερ με τα μαύρα καπέλα που πληρώνονται για να δημιουργούν ιούς για τους υπολογιστές μας ή απλά εισβάλουν στα συστήματά μας. Άλλοι χάκερ είναι αυτοί με τα πράσινα καπέλα, τα γκρίζα καπέλα, οι χάκερ κατάσκοποι ή οι τρομοκράτες του κυβερνοχώρου.

2. Εκτός από τους χάκερ, υπάρχει επίσης η κυβέρνηση την οποία πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη σε ό,τι αφορά την ασφάλειά μας. Για την NSA, όπως και για άλλες υπηρεσίες εθνικής ασφαλείας σε όλο τον κόσμο, η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να θεσπίσει νόμους που της δίνουν πρόσβαση στα email, στα τηλεφωνήματα και στις ιστοσελίδες που επισκέπτεται ο κάθε χρήστης του διαδικτύου. Αυτό είναι σίγουρα μια τεράστια παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων. Εξάλλου, γιατί η NSA να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τις φωτογραφίες που εγώ έχω στο Facebook; Ακόμα δεν έχω απάντηση.

3. Τέλος, υπάρχουν οι διαφημιστές. Αν και μπορεί να μην κάνετε τίποτα που να αξίζει κάποιος να σας κατασκοπεύει ή κάτι που να παραβιάζει τους νόμους όταν βρίσκεστε online, μπορεί εύκολα να γίνετε ο στόχος κάποιων φοβερά ενοχλητικών διαφημίσεων που κυριολεκτικά κολλάνε στον περιηγητή σας.

Έτσι, είτε αποτελείτε το στόχο διαφημίσεων ή έχετε παγιδευτεί στη συνωμοσία των χάκερ, η καλύτερη συμβουλή που υπάρχει είναι να αλλάζετε συχνά τους κωδικούς πρόσβασής σας.
Αφού κοσκινίσαμε τις άπειρες πληροφορίες για όλα αυτά τα θέματα ασφαλείας και αφού κάναμε πολλές συζητήσεις με ειδικούς, καταλήξαμε στη δημιουργία των 7 χρυσών κανόνων για να σας προστατέψουμε από όσους σας επιβουλεύονται στο διαδίκτυο.

1. Δημιουργήστε διαφορετικούς κωδικούς πρόσβασης για διάφορες υπηρεσίες:

Φανταστείτε αν το ίδιο κλειδί άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου σας, του σπιτιού σας και του γραφείου σας. Η λογική εδώ είναι ξεκάθαρη. Αν κάποιος χάκερ καταφέρει να μπει σε ένα μέρος, τότε μπορεί να μπει και σε δεύτερο και σε τρίτο. Είναι σημαντικό, επομένως, να έχετε διαφορετικό κλειδί για κάθε κλειδαριά.

2. Να αλλάζετε τους κωδικούς πρόσβασής σας συχνά:

Ισχύει και εδώ η ίδια λογική. Αν έχετε το ίδιο κλειδί για την πόρτα σας για πολλά χρόνια, αυτό αποτελεί πρόσκληση για τον κλέφτη. Σε κάποια στιγμή, η κλειδαριά παραβιάζεται και ο κωδικός σας σπάει. Γι’ αυτό να αλλάζετε τους κωδικούς σας τακτικά. Κάποιες εφαρμογές έχουν ρυθμίσεις για να σας υπενθυμίζουν ότι πρέπει να αλλάζετε τους κωδικούς σας συχνά. Για παράδειγμα, αν χρησιμοποιείτε Windows, μπορείτε να επιλέξετε να αλλάζετε συχνά τον κωδικό πρόσβασής σας που μπαίνετε στα Windows χρησιμοποιώντας τις επιλογές για κωδικούς στην ενότητα Local Security Policy (Τοπική Πολιτική Ασφαλείας). Απλά επιλέξτε Password Policy (Πολιτική Κωδικού) κάτω από τις Account Policies (Πολιτικές Λογαριασμού). Κάντε διπλό κλικ στο Maximum Password Age (Μέγιστη Ηλικία Κωδικού) στην δεξιά πλευρά και εισάγετε τον αριθμό ημερών που θέλετε να μεσολαβούν ανάμεσα στην αλλαγή των κωδικών σας, και τέλος κάντε κλικ στο ΟΚ. Αυτή είναι μια πραγματικά έξυπνη υπενθύμιση.

3. Επιλέξτε τον κατάλληλο κωδικό πρόσβασης:

Οι κωδικοί πρόσβασης θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 16 χαρακτήρες και να περιέχουν έναν συνδυασμό από αριθμούς, σύμβολα, κεφαλαία και μικρά γράμματα και ένα κενό. Δεν θα πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενοι, ούτε να είναι μια πραγματική λέξη ή χαρακτηριστικό ταυτότητας.

Φαίνεται μάλλον δύσκολο, έτσι δεν είναι; Δεν είναι μόνο η δημιουργία τους δύσκολη, αλλά και το πώς να τους θυμόμαστε.

Ένας τρόπος για να δημιουργήσουμε ένα αρκετά πολύπλοκο κωδικό που όμως να μπορούμε να θυμόμαστε εύκολα είναι να τον πάρουμε μέσα από μια φράση: Στο παράδειγμα που ακολουθεί παίρνουμε το πρώτο γράμμα από την Αγγλική φράση “I have 3 pink goats and 5 cats in the house”. Δείτε πώς γίνεται: “I have 3 pink goats and 5 cats in the house.” Ο κωδικός που φτιάξαμε είναι: Ih3pga5cith. Έτσι, ενώ θα εφευρίσκετε καινούργιους κωδικούς θα μπορείτε να διασκεδάζετε φτιάχνοντας μια αστεία φράση.

4. Επιλέξτε την επαλήθευση σε δύο στάδια:

Τόσο η Gmail όσο και το Facebook σας προσφέρουν έναν απαραβίαστο τρόπο για να διαφυλάξουν την ασφάλειά σας. Όταν συνδέεστε, το πρόγραμμα σας ζητάει να βάλετε έναν κωδικό που σας έχει ήδη στείλει στο τηλέφωνό σας. Γρήγορο, έξυπνο και λειτουργικό.

5: Απενεργοποιήστε την αυτόματη συμπλήρωση για ονόματα χρηστών και κωδικούς πρόσβασης:

Στην πραγματικότητα, όταν απενεργοποιείτε την αυτόματη συμπλήρωση, αποσυνδέεστε όταν φεύγετε από τον υπολογιστή σας. Φυσικά, μπορεί να είναι βαρετό όταν πρέπει συνεχώς να ξαναβάζετε τον περίπλοκο κωδικό πρόσβασης, ειδικά όταν φεύγετε από τον υπολογιστή σας για λίγη ώρα, όμως αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν βρίσκεστε σε ένα δημόσιο υπολογιστή ή γενικά σε έναν υπολογιστή που μοιράζεστε με άλλους.
Για να απενεργοποιήσετε τη λειτουργία στον Internet Explorer, κάντε κλικ στο Tools (εργαλεία) > Internet Options (επιλογές ίντερνετ) > Content (περιεχόμενο), και μετά επιλέξτε το κουμπί Settings (ρυθμίσεις) στο τμήμα AutoComplete (αυτόματη συμπλήρωση). Αφαιρέστε την επιλογή στα ονόματα χρήστη και στους κωδικούς χρήστη στη φόρμα. Κάντε κλικ στο ΟΚ και μετά επιλέξτε την καρτέλα General (γενικά) και κλικάρετε στο Delete (διαγραφή) > Delete Passwords (διαγραφή κωδικών). Κάντε κλικ στο Close (κλείσιμο) και μετά πατήστε OK. Αφαιρέστε την επιλογή στο User names (ονόματα χρηστών) και στο passwords (κωδικοί) στις φόρμες του Internet Explorer AutoComplete Settings (ρυθμίσεις αυτόματης συμπλήρωσης) στο dialog box (παράθυρο διαλόγου).

Στον Firefox, απλά κάντε κλικ στο Tools (εργαλεία) > Clear Private Data (καθαρισμός ιδιωτικών δεδομένων), ή πατήστε Ctrl-Shift-Delete, ελέγξτε όλα τα στοιχεία και μετά κάντε κλικ στο Clear Private Data Now (καθαρισμός ιδιωτικών δεδομένων τώρα).

Στον Google Chrome, κάντε κλικ στο μενού του Chrome > Κάντε κύλιση ως το κάτω μέρος της σελίδας και κλικάρετε στο Show advanced settings (εμφάνιση προηγμένων ρυθμίσεων) > Μετακινηθείτε πιο κάτω και βρείτε το τμήμα Passwords and forms (κωδικοί και φόρμες) section > Αφαιρέστε το σημαδάκι δίπλα στην επιλογή με την ένδειξη Enable Autofill (ενεργοποίηση αυτόματης συμπλήρωσης)...

6: Πάρτε τη βοήθεια ενός προγράμματος διαχείρισης κωδικών πρόσβασης:

Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός προγραμμάτων διαχείρισης κωδικών πρόσβασης που αποθηκεύουν τους δύσκολους κωδικούς σας και τους συμπληρώνουν κατά τη σύνδεσή σας. Είναι σαν να έχετε μαζί σας ένα στικάκι μνήμης. Μερικές εξαιρετικές επιλογής περιλαμβάνουν τα 1Password, LastPass, Roboform. Το μόνο που θα πρέπει να θυμάστε είναι ο βασικός κωδικός για να συνδεθείτε με το πρόγραμμα διαχείρισης κωδικών.

Διαχειριστής κωδικών LastPass r

7: Μην στέλνετε τους κωδικούς σας μέσω email και μην τους δίνετε μέσω τηλεφώνου:

Αυτό πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο, αλλά πάντα χρειάζεται μια μικρή υπενθύμιση για το προφανές.
Η συμβουλή μας: απλά κάντε το.

Έτσι λοιπόν τώρα έχετε τον οδηγό μας για τα βασικά που πρέπει να ξέρετε για τη σπαζοκεφαλιά που λέγεται “κωδικός πρόσβασης”.

Φανταστείτε το σπίτι σας – την φωλιά όλων των πραγμάτων σας, των αναμνήσεών σας, αλλά και για ό,τι πολύτιμο έχετε. Τώρα φανταστείτε τι θα γινόταν αν αφήνατε την πόρτα ξεκλείδωτη για όποιον περνάει απ’ έξω.

Οι κωδικοί πρόσβασης για το διαδίκτυο είναι σαν τα κλειδιά του σπιτιού σας. Ό,τι και να γίνει, αυτό που θέλετε είναι να διασφαλίσετε ότι ο κόσμος σας online είναι καλά κλειδωμένος.